English    Türkçe    فارسی   

1
1428-1437

  • پس علیکش گفت و او را پیش خواند ** ایمنش کرد و به پیش خود نشاند
  • Then he (‘Umar) said, “To thee (greeting),” called him (to come) forward, reassured him, and bade him sit down by his side.

  • لا تخافوا هست نزل خایفان ** هست در خور از برای خایف آن‌‌
  • Fear ye not is the hospitality offered to those who fear: that is proper (entertainment) for one who is afraid.

  • هر که ترسد مر و را ایمن کنند ** مر دل ترسنده را ساکن کنند 1430
  • When any one is afraid, they make him (feel) secure; they soothe (his) fearful heart.

  • آن که خوفش نیست چون گویی مترس ** درس چه دهی نیست او محتاج درس‌‌
  • How should you say “Fear not” to one who has no fear? Why give lessons (to him)? He needs no lessons.

  • آن دل از جا رفته را دل شاد کرد ** خاطر ویرانش را آباد کرد
  • He (‘Umar) made that disturbed mind (be) of good cheer and made his desolate heart (be) flourishing (happy).

  • بعد از آن گفتش سخنهای دقیق ** وز صفات پاک حق نعم الرفیق‌‌
  • Afterwards he addressed to him subtle discourses and (spoke) of the holy attributes of God—how good a Friend is He!—

  • وز نوازشهای حق ابدال را ** تا بداند او مقام و حال را
  • And of the loving kindnesses of God to the Abdál (saints), in order that he (the ambassador) might know (the meaning of) maqám (permanent station) and hál (passing state).

  • حال چون جلوه ست ز آن زیبا عروس ** وین مقام آن خلوت آمد با عروس‌‌ 1435
  • The hál is like the unveiling of that beauteous bride, while the maqám is the (king's) being alone with the bride.

  • جلوه بیند شاه و غیر شاه نیز ** وقت خلوت نیست جز شاه عزیز
  • The unveiling is witnessed by the king and by others as well, (but) at the time of being alone (with the bride) there is no one except the mighty king.

  • جلوه کرده خاص و عامان را عروس ** خلوت اندر شاه باشد با عروس‌‌
  • The bride unveils before nobles and commons (alike); in the bridal chamber the king is (alone) with the bride.