جانها در اصل خود عیسی دمند ** یک زمان زخمند و گاهی مرهمند

گر حجاب از جانها برخاستی ** گفت هر جانی مسیح آساستی‌‌

گر سخن خواهی که گویی چون شکر ** صبر کن از حرص و این حلوا مخور 1600

صبر باشد مشتهای زیرکان ** هست حلوا آرزوی کودکان‌‌

هر که صبر آورد گردون بر رود ** هر که حلوا خورد واپس‌‌تر رود

تفسیر قول فرید الدین عطار قدس الله روحه: تو صاحب نفسی ای غافل میان خاک خون می‌‌خور که صاحب دل اگر زهری خورد آن انگبین باشد

صاحب دل را ندارد آن زیان ** گر خورد او زهر قاتل را عیان‌‌

ز آن که صحت یافت و از پرهیز رست ** طالب مسکین میان تب در است‌‌

گفت پیغمبر که ای مرد جری ** هان مکن با هیچ مطلوبی مری‌‌ 1605

در تو نمرودی است آتش در مرو ** رفت خواهی اول ابراهیم شو

چون نه‌‌ای سباح و نه دریاییی ** در میفکن خویش از خود راییی‌‌