-
روزها گر رفت گو رو باک نیست ** تو بمان ای آن که چون تو پاک نیست
- If our days are gone, let them go!—’tis no matter. Do Thou remain, for none is holy as Thou art!
-
هر که جز ماهی ز آبش سیر شد ** هر که بیروزی است روزش دیر شد
- Except the fish, everyone becomes sated with water; whoever is without daily bread finds the day long.
-
درنیابد حال پخته هیچ خام ** پس سخن کوتاه باید و السلام
- None that is raw understands the state of the ripe: therefore my words must be brief. Farewell!
-
بند بگسل، باش آزاد ای پسر ** چند باشی بند سیم و بند زر
- O son, burst thy chains and be free! How long wilt thou be a bondsman to silver and gold?
-
گر بریزی بحر را در کوزهای ** چند گنجد قسمت یک روزهای 20
- If thou pour the sea into a pitcher, how much will it hold? One day's store.
-
کوزهی چشم حریصان پر نشد ** تا صدف قانع نشد پر در نشد
- The pitcher, the eye of the covetous, never becomes full: the oyster-shell is not filled with pearls until it is contented.
-
هر که را جامه ز عشقی چاک شد ** او ز حرص و عیب کلی پاک شد
- He (alone) whose garment is rent by a (mighty) love is purged entirely of covetousness and defect.
-
شاد باش ای عشق خوش سودای ما ** ای طبیب جمله علتهای ما
- Hail, our sweet-thoughted Love —thou that art the physician of all our ills,
-
ای دوای نخوت و ناموس ما ** ای تو افلاطون و جالینوس ما
- The remedy of our pride and vainglory, our Plato and our Galen!
-
جسم خاک از عشق بر افلاک شد ** کوه در رقص آمد و چالاک شد 25
- Through Love the earthly body soared to the skies: the mountain began to dance and became nimble.