هر که با سلطان شود او همنشین ** بر درش بودن بود حیف و غبین‌‌

دست‌‌بوسش چون رسید از پادشاه ** گر گزیند بوس پا باشد گناه‌‌

گر چه سر بر پا نهادن خدمت است ** پیش آن خدمت خطا و زلت است‌‌

شاه را غیرت بود بر هر که او ** بو گزیند بعد از آن که دید رو 1770

غیرت حق بر مثل گندم بود ** کاه خرمن غیرت مردم بود

اصل غیرتها بدانید از اله ** آن خلقان فرع حق بی‌‌اشتباه‌‌

شرح این بگذارم و گیرم گله ** از جفای آن نگار ده دله‌‌

نالم ایرا ناله‌‌ها خوش آیدش ** از دو عالم ناله و غم بایدش‌‌

چون ننالم تلخ از دستان او ** چون نیم در حلقه‌‌ی مستان او 1775

چون نباشم همچو شب بی‌‌روز او ** بی‌‌وصال روی روز افروز او