ده زکات روی خوب ای خوب رو ** شرح جان شرحه شرحه باز گو

ده زکات روی خوب ای خوب رو ** شرح جان شرحه شرحه باز گو 1795

کز کرشم غمزه‌‌ی غمازه‌‌ای ** بر دلم بنهاد داغی تازه‌‌ای‌‌

من حلالش کردم از خونم بریخت ** من همی‌‌گفتم حلال او می‌‌گریخت‌‌

چون گریزانی ز ناله‌‌ی خاکیان ** غم چه ریزی بر دل غمناکیان‌‌

ای که هر صبحی که از مشرق بتافت ** همچو چشمه‌‌ی مشرقت در جوش یافت‌‌

چون بهانه دادی این شیدات را ** ای بهانه شکر لبهات را 1800

ای جهان کهنه را تو جان نو ** از تن بی‌‌جان و دل افغان شنو

شرح گل بگذار از بهر خدا ** شرح بلبل گو که شد از گل جدا

از غم و شادی نباشد جوش ما ** با خیال و وهم نبود هوش ما

حالتی دیگر بود کان نادر است ** تو مشو منکر که حق بس قادر است‌‌