-
این سخنهایی که از عقل کل است ** بوی آن گلزار و سرو و سنبل است
- These words, which are from Universal Reason, are the scent of those flowers and cypresses and hyacinths.
-
بوی گل دیدی که آن جا گل نبود ** جوش مل دیدی که آن جا مل نبود 1900
- Didst thou (ever) smell the scent of a rose where no rose was? Didst thou (ever) see the foaming of wine where no wine was?
-
بو قلاووز است و رهبر مر ترا ** میبرد تا خلد و کوثر مر ترا
- The scent is thy guide and conducts thee on thy way: it will bring thee to Eden and Kawthar.
-
بو دوای چشم باشد نور ساز ** شد ز بویی دیدهی یعقوب باز
- The scent is a remedy for the (sightless) eye; (it is) light-making: the eye of Jacob was opened by a scent.
-
بوی بد مر دیده را تاری کند ** بوی یوسف دیده را یاری کند
- The foul scent darkens the eye, the scent of Joseph succours the eye.
-
تو که یوسف نیستی یعقوب باش ** همچو او با گریه و آشوب باش
- Thou who art not a Joseph, be a Jacob: be (familiar), like him, with weeping and sore distress.
-
بشنو این پند از حکیم غزنوی ** تا بیابی در تن کهنه نوی 1905
- Hearken to this counsel from the Sage of Ghazna, that thou mayst feel freshness in thy old body:
-
ناز را رویی بباید همچو ورد ** چون نداری گرد بد خویی مگرد
- “Disdain needs a face like the rose; when thou hast not (such a face), do not indulge in ill-temper.
-
زشت باشد روی نازیبا و ناز ** سخت باشد چشم نابینا و درد
- Ugly is disdain in an uncomely face, grievous is eye-ache in an unseeing eye.”
-
پیش یوسف نازش و خوبی مکن ** جز نیاز و آه یعقوبی مکن
- In the presence of Joseph do not give thyself airs and behave like a beauty: offer nothing but the supplication and sighs of Jacob.