گر چه هم نغمه‌‌ی پری زین عالم است ** نغمه‌‌ی دل برتر از هر دو دم است‌‌

که پری و آدمی زندانی‌‌اند ** هر دو در زندان این نادانی‌‌اند

معشر الجن سوره‌‌ی رحمان بخوان ** تستطیعوا تنفذوا را باز دان‌‌

نغمه‌‌های اندرون اولیا ** اولا گوید که ای اجزای لا 1925

هین ز لای نفی سرها بر زنید ** این خیال و وهم یک سو افکنید

ای همه پوسیده در کون و فساد ** جان باقیتان نرویید و نزاد

گر بگویم شمه‌‌ای ز آن نغمه‌‌ها ** جانها سر بر زنند از دخمه‌‌ها

گوش را نزدیک کن کان دور نیست ** لیک نقل آن به تو دستور نیست‌‌

هین که اسرافیل وقت‌‌اند اولیا ** مرده را ز یشان حیات است و حیا 1930

جان هر یک مرده‌‌ای از گور تن ** بر جهد ز آوازشان اندر کفن‌‌