او به قول و فعل یار ما بود ** چون به حکم حال آیی لا بود

لا بود چون او نشد از هست نیست ** چون که طوعا لا نشد کرها بسی است‌‌ 1985

جان کمال است و ندای او کمال ** مصطفی گویان ارحنا یا بلال‌‌

ای بلال افراز بانگ سلسلت ** ز آن دمی کاندر دمیدم در دلت‌‌

ز آن دمی کادم از آن مدهوش گشت ** هوش اهل آسمان بی‌‌هوش گشت‌‌

مصطفی بی‌‌خویش شد ز آن خوب صوت ** شد نمازش از شب تعریس فوت‌‌

سر از آن خواب مبارک بر نداشت ** تا نماز صبحدم آمد به چاشت‌‌ 1990

در شب تعریس پیش آن عروس ** یافت جان پاک ایشان دستبوس‌‌

عشق و جان هر دو نهانند و ستیر ** گر عروسش خوانده‌‌ام عیبی مگیر

از ملولی یار خامش کردمی ** گر همو مهلت بدادی یک دمی‌‌