-
گفت من آن آهوم کز ناف من ** ریخت این صیاد خون صاف من
- He said, “I am the muskdeer on account of whose gland this hunter shed my pure (innocent) blood.
-
ای من آن روباه صحرا کز کمین ** سر بریدندش برای پوستین 210
- Oh, I am the fox of the field whose head they (the hunters springing forth) from the covert cut off for the sake of the fur.
-
ای من آن پیلی که زخم پیل بان ** ریخت خونم از برای استخوان
- Oh, I am the elephant whose blood was shed by the blow of the mahout for the sake of the bone (ivory).
-
آن که کشتستم پی مادون من ** مینداند که نخسبد خون من
- He who hath slain me for that which is other than I, does not he know that my blood sleepeth not (will not rest unavenged)?
-
بر من است امروز و فردا بر وی است ** خون چون من کس چنین ضایع کی است
- To-day it lies on me and to-morrow it lies on him: when does the blood of one such as I am go to waste like this?
-
گر چه دیوار افکند سایهی دراز ** باز گردد سوی او آن سایه باز
- Although the wall casts a long shadow, (yet at last) the shadow turns back again towards it.
-
این جهان کوه است و فعل ما ندا ** سوی ما آید نداها را صدا 215
- This world is the mountain, and our action the shout: the echo of the shouts comes (back) to us.”
-
این بگفت و رفت در دم زیر خاک ** آن کنیزک شد ز عشق و رنج پاک
- He said this and at the (same) moment went under the earth (gave up the ghost). The handmaiden was purged of love and pain,
-
ز انکه عشق مردگان پاینده نیست ** ز انکه مرده سوی ما آینده نیست
- Because love of the dead is not enduring, because the dead one is never coming (back) to us;
-
عشق زنده در روان و در بصر ** هر دمی باشد ز غنچه تازهتر
- (But) love of the living is every moment fresher than a bud in the spirit and in the sight.