گفت ای بوده حجابم از اله ** ای مرا تو راه زن از شاه راه‌‌

ای بخورده خون من هفتاد سال ** ای ز تو رویم سیه پیش کمال‌‌

ای خدای با عطای با وفا ** رحم کن بر عمر رفته در جفا

داد حق عمری که هر روزی از آن ** کس نداند قیمت آن در جهان‌‌ 2190

خرج کردم عمر خود را دم‌‌به‌‌دم ** در دمیدم جمله را در زیر و بم‌‌

آه کز یاد ره و پرده‌‌ی عراق ** رفت از یادم دم تلخ فراق‌‌

وای کز تری زیر افکند خرد ** خشک شد کشت دل من دل بمرد

وای کز آواز این بیست و چهار ** کاروان بگذشت و بی‌‌گه شد نهار

ای خدا فریاد زین فریادخواه ** داد خواهم نه ز کس زین داد خواه‌‌ 2195

داد خود از کس نیابم جز مگر ** ز آن که او از من به من نزدیکتر