آه کز یاد ره و پرده‌‌ی عراق ** رفت از یادم دم تلخ فراق‌‌

وای کز تری زیر افکند خرد ** خشک شد کشت دل من دل بمرد

وای کز آواز این بیست و چهار ** کاروان بگذشت و بی‌‌گه شد نهار

ای خدا فریاد زین فریادخواه ** داد خواهم نه ز کس زین داد خواه‌‌ 2195

داد خود از کس نیابم جز مگر ** ز آن که او از من به من نزدیکتر

کاین منی از وی رسد دم دم مرا ** پس و را بینم چو این شد کم مرا

همچو آن کاو با تو باشد زر شمر ** سوی او داری نه سوی خود نظر

گردانیدن عمر نظر او را از مقام گریه که هستی است به مقام استغراق که نیستی است‌‌

پس عمر گفتش که این زاری تو ** هست هم آثار هشیاری تو

راه فانی گشته راهی دیگر است ** ز آن که هشیاری گناهی دیگر است‌‌ 2200

هست هشیاری ز یاد ما مضی ** ماضی و مستقبلت پرده‌‌ی خدا