چون تحری در دل شب قبله را ** قبله نی و آن نماز او روا

چون تحری در دل شب قبله را ** قبله نی و آن نماز او روا 2285

مدعی را قحط جان اندر سر است ** لیک ما را قحط نان بر ظاهر است‌‌

ما چرا چون مدعی پنهان کنیم ** بهر ناموس مزور جان کنیم‌‌

صبر فرمودن اعرابی زن خود را و فضیلت صبر و فقر بیان کردن با زن‌‌

شوی گفتش چند جویی دخل و کشت ** خود چه ماند از عمر افزون‌‌تر گذشت‌‌

عاقل اندر بیش و نقصان ننگرد ** ز آن که هر دو همچو سیلی بگذرد

خواه صاف و خواه سیل تیره رو ** چون نمی‌‌پاید دمی از وی مگو 2290

اندر این عالم هزاران جانور ** می‌‌زید خوش عیش بی‌‌زیر و زبر

شکر می‌‌گوید خدا را فاخته ** بر درخت و برگ شب ناساخته‌‌

حمد می‌‌گوید خدا را عندلیب ** کاعتماد رزق بر تست ای مجیب‌‌

باز دست شاه را کرده نوید ** از همه مردار ببریده امید