تو جوان بودی و قانع‌‌تر بدی ** زر طلب گشتی خود اول زر بدی‌‌

تو جوان بودی و قانع‌‌تر بدی ** زر طلب گشتی خود اول زر بدی‌‌ 2305

Thou wert young (once), and (then) thou wert more contented: (now) thou hast become a seeker of gold, (but) at first thou wert gold indeed (precious and perfect).

رز بدی پر میوه چون کاسد شدی ** وقت میوه پختنت فاسد شدی‌‌

Thou wert a fruitful vine: how hast thou become unsaleable (worthless)? How hast thou become rotten when thy fruit is ripening?

میوه‌‌ات باید که شیرین‌‌تر شود ** چون رسن تابان نه واپس‌‌تر رود

Thy fruit ought to become sweeter and not move farther backwards like rope-makers.

جفت مایی جفت باید هم صفت ** تا بر آید کارها با مصلحت‌‌

Thou art my wife: the wife must be of the same quality (as the husband) in order that things may go rightly.

جفت باید بر مثال همدگر ** در دو جفت کفش و موزه در نگر

The married pair must match one another: look at a pair of shoes or boots.

گر یکی کفش از دو تنگ آید بپا ** هر دو جفتش کار ناید مر ترا 2310

If one of the shoes is too tight for the foot, the pair of them is of no use to thee.

جفت در یک خرد و آن دیگر بزرگ ** جفت شیر بیشه دیدی هیچ گرگ‌‌

Hast thou ever seen one leaf of a (folding) door small and the other large, or a wolf mated with the lion of the jungle?

راست ناید بر شتر جفت جوال ** آن یکی خالی و این پر مال مال‌‌

A pair of sacks on a camel do not balance properly when one is empty and one full to the brim.

من روم سوی قناعت دل قوی ** تو چرا سوی شناعت می‌‌روی‌‌

I march with stout heart towards contentment: why art thou betaking thyself to revilement?”

مرد قانع از سر اخلاص و سوز ** زین نسق می‌‌گفت با زن تا به روز

In this fashion the contented man, moved by sincerity and ardour, was talking to his wife till daybreak.

نصیحت کردن زن مر شوی را که سخن افزون از قدم و از مقام خود مگو لم تقولون ما لا تفعلونکه این سخنها اگر چه راست است این مقام توکل ترا نیست و این سخن گفتن فوق مقام و معامله‌‌ی خود زیان دارد و کبر مقتا عند الله باشد

How the wife counselled her husband, saying, "Don't talk in excess of (beyond) thy merit and (spiritual) rank—'why say ye that which ye do not?'—for although these words are true, yet thou hast not attained to the degree of trust in God, and to speak thus above thy station and devotional practice is harmful and 'exceedingly hateful in the sight of God.'"