-
ترهات از دعوی و دعوت مگو ** رو سخن از کبر وز نخوت مگو
- Don't talk nonsense in thy presumption and pretension: begone, don't speak from pride and arrogance.
-
چند حرف طمطراق و کار و بار ** کار و حال خود ببین و شرم دار
- How long (wilt thou utter) pompous and artificial phrases? Look at thine own acts and feelings and be ashamed!
-
کبر زشت و از گدایان زشتتر ** روز سرد و برف و آن گه جامه تر
- Pride is ugly, and in beggars (all the) more ugly: (it is like) wet clothes after a cold snowy day.
-
چند دعوی و دم و باد و بروت ** ای ترا خانه چو بیت العنکبوت
- How long (this) pretension and palaver and bluster, O thou whose house is (frail) as the house of the spider?
-
از قناعت کی تو جان افروختی ** از قناعتها تو نام آموختی 2320
- When hast thou illumined thy soul by contentment? Of contentment thou hast learned (only) the name.
-
گفت پیغمبر قناعت چیست گنج ** گنج را تو وا نمیدانی ز رنج
- The Prophet said, ‘What is contentment? A treasure.’ Thou canst not distinguish the gain from the pain.
-
این قناعت نیست جز گنج روان ** تو مزن لاف ای غم و رنج روان
- This contentment is the soul's treasure: do not thou boast (of possessing it), O (thou who art) grief and pain to my soul.
-
تو مخوانم جفت، کمتر زن بغل ** جفت انصافم نیم جفت دغل
- Don't call me thy mate, don't flap so much. I am the mate of justice, I am not the mate of fraud.
-
چون قدم با میر و با بگ میزنی ** چون ملخ را در هوا رگ میزنی
- How art thou walking (consorting) with amír and bey, when thou art slitting the veins of (killing for food) the locust in the air?
-
با سگان زین استخوان در چالشی ** چون نی اشکم تهی در نالشی 2325
- Thou art contending with dogs for the sake of this bone, thou art wailing like an empty-bellied reed-pipe.