چند حرف طمطراق و کار و بار ** کار و حال خود ببین و شرم دار

کبر زشت و از گدایان زشت‌‌تر ** روز سرد و برف و آن گه جامه تر

چند دعوی و دم و باد و بروت ** ای ترا خانه چو بیت العنکبوت‌‌

از قناعت کی تو جان افروختی ** از قناعتها تو نام آموختی‌‌ 2320

گفت پیغمبر قناعت چیست گنج ** گنج را تو وا نمی‌‌دانی ز رنج‌‌

این قناعت نیست جز گنج روان ** تو مزن لاف ای غم و رنج روان‌‌

تو مخوانم جفت، کمتر زن بغل ** جفت انصافم نیم جفت دغل‌‌

چون قدم با میر و با بگ می‌‌زنی ** چون ملخ را در هوا رگ می‌‌زنی‌‌

با سگان زین استخوان در چالشی ** چون نی اشکم تهی در نالشی‌‌ 2325

سوی من منگر به خواری سست سست ** تا نگویم آن چه در رگهای تست‌‌