-
حق تعالی عادل است و عادلان ** کی کنند استمگری بر بیدلان
- The High God is just, and how should the just behave tyrannously to the dispirited (poor and weak)?
-
آن یکی را نعمت و کالا دهند ** وین دگر را بر سر آتش نهند 2355
- (How should they) give fortune and goods to that one, while they put this one on the fire?
-
آتشش سوزا که دارد این گمان ** بر خدای خالق هر دو جهان
- May the fire consume him, because he hath this (evil) thought about the Lord who created both worlds.
-
فقر فخری از گزاف است و مجاز ** نی هزاران عز پنهان است و ناز
- Is (the saying) ‘Poverty is my pride’ vain and false? No; ’tis thousands of hidden glories and disdains.
-
از غضب بر من لقبها راندی ** یارگیر و مار گیرم خواندی
- Thou in anger hast poured nicknames on me: thou hast called me a catcher (deceiver) of friends and a catcher of snakes.
-
گر بگیرم بر کنم دندان مار ** تاش از سر کوفتن نبود ضرار
- If I catch the snake, I extract its fangs in order that it may not suffer harm by having its head crushed.
-
ز آن که آن دندان عدوی جان اوست ** من عدو را میکنم زین علم دوست 2360
- Because those fangs are an enemy to its life, I am making the enemy a friend by means of this skill.
-
از طمع هرگز نخوانم من فسون ** این طمع را کردهام من سر نگون
- Never do I chant my spell from (motives of) cupidity: I have turned this cupidity upside down (I have entirely vanquished it).
-
حاش لله طمع من از خلق نیست ** از قناعت در دل من عالمی است
- God forbid! I desire nothing from created beings: through contentment there is a (whole) world within my heart.
-
بر سر امرودبن بینی چنان ** ز آن فرود آ تا نماند آن گمان
- Thou, (sitting) on the top of the pear-tree, seest (things) like that: come down from it, that the (evil) thought may not continue.