-
گفت احمد راست گفتی ای عزیز ** ای رهیده تو ز دنیای نه چیز
- Ahmad said, ‘Thou hast spoken the truth, O dear friend, O thou that hast escaped from this world of nothingness.’
-
حاضران گفتند ای صدر الوری ** راست گو گفتی دو ضد گو را چرا
- They that were present said, ‘O Prince of mankind, why didst thou call both of them truth-tellers when they contradicted each other?’
-
گفت من آیینهام مصقول دست ** ترک و هندو در من آن بیند که هست 2370
- He replied, ‘I am a mirror polished by the (Divine) hand: Turcoman and Indian behold in me that which exists (in themselves).’
-
ای زن ار طماع میبینی مرا ** زین تحری زنانه برتر آ
- O wife, if thou deemest me very covetous, rise above this womanish care (for worldly things).
-
این طمع را ماند و رحمت بود ** کو طمع آن جا که آن نعمت بود
- This (state of mine) resembles cupidity and (in reality) it is a (Divine) mercy: where that (spiritual) blessing is, where is cupidity?
-
امتحان کن فقر را روزی دو تو ** تا به فقر اندر غنا بینی دو تو
- Make trial of poverty for a day or two, that thou mayst see (find) in poverty double riches.
-
صبر کن با فقر و بگذار این ملال ** ز آن که در فقر است عز ذو الجلال
- Have patience with poverty and abandon this disgust, because in poverty there is the majesty of the Lord of glory.
-
سرکه مفروش و هزاران جان ببین ** از قناعت غرق بحر انگبین 2375
- Do not look sour, and (thou wilt) see thousands of souls plunged, through contentment, in an ocean of honey.
-
صد هزاران جان تلخی کش نگر ** همچو گل آغشته اندر گل شکر
- Behold hundreds of thousands of bitterly suffering souls steeped in rose-syrup, like the rose.
-
ای دریغا مر ترا گنجا بدی ** تا ز جانم شرح دل پیدا شدی
- Oh, alas, would that thou hadst comprehension, so that the unfolded tale of my heart might be shown forth to thee from my soul.