در تو از من عذر خواهی هست سر ** با تو بی‌‌من او شفیعی مستمر

در تو از من عذر خواهی هست سر ** با تو بی‌‌من او شفیعی مستمر 2415

عذر خواهم در درونت خلق تست ** ز اعتماد او دل من جرم جست‌‌

رحم کن پنهان ز خود ای خشمگین ** ای که خلقت به ز صد من انگبین‌‌

زین نسق می‌‌گفت با لطف و گشاد ** در میانه گریه‌‌ای بر وی فتاد

گریه چون از حد گذشت و های های ** زو که بی‌‌گریه بد او خود دل ربای‌‌

شد از آن باران یکی برقی پدید ** زد شراری در دل مرد وحید 2420

آن که بنده‌‌ی روی خوبش بود مرد ** چون بود چون بندگی آغاز کرد

آن که از کبرش دلت لرزان بود ** چون شوی چون پیش تو گریان شود

آن که از نازش دل و جان خون بود ** چون که آید در نیاز او چون بود

آن که در جور و جفایش دام ماست ** عذر ما چه بود چو او در عذر خاست‌‌