جسم خاک از عشق بر افلاک شد ** کوه در رقص آمد و چالاک شد

جسم خاک از عشق بر افلاک شد ** کوه در رقص آمد و چالاک شد 25

عشق جان طور آمد عاشقا ** طور مست و خر موسی صاعقا

با لب دمساز خود گر جفتمی ** همچو نی من گفتنیها گفتمی‌‌

هر که او از هم زبانی شد جدا ** بی‌‌زبان شد گر چه دارد صد نوا

چون که گل رفت و گلستان در گذشت ** نشنوی ز ان پس ز بلبل سر گذشت‌‌

جمله معشوق است و عاشق پرده‌‌ای ** زنده معشوق است و عاشق مرده‌‌ای‌‌ 30

چون نباشد عشق را پروای او ** او چو مرغی ماند بی‌‌پر، وای او

من چگونه هوش دارم پیش و پس ** چون نباشد نور یارم پیش و پس‌‌

عشق خواهد کاین سخن بیرون بود ** آینه غماز نبود چون بود

آینه‌‌ت دانی چرا غماز نیست ** ز انکه زنگار از رخش ممتاز نیست‌‌