کاین مدمغ بر که می‌‌خندد عجب ** اینت باطل اینت پوسیده سبب‌‌

کاین مدمغ بر که می‌‌خندد عجب ** اینت باطل اینت پوسیده سبب‌‌ 2810

(Thinking), “I wonder who this crack-brained fellow is laughing at? Here's folly for you, here's a rotten cause!”

ور تو گویی جزو پیوسته‌‌ی کل است ** خار می‌‌خور خار مقرون گل است‌‌

And if you say that the part is connected with the whole, (then) eat thorns: the thorn is connected with the rose.

جز ز یک رو نیست پیوسته به کل ** ور نه خود باطل بدی بعث رسل‌‌

Except from one point of view, it (the part) is not connected with the whole: otherwise, indeed, the mission of the prophets would be vain,

چون رسولان از پی پیوستن‌‌اند ** پس چه پیوندندشان چون یک تن‌‌اند

Inasmuch as the prophets are (sent) in order to connect (the part with the whole): how, then, should they (the prophets) connect them when they are (already) one body?

این سخن پایان ندارد ای غلام ** روز بی‌‌گه شد حکایت کن تمام‌‌

This discourse hath no end. O lad, the day is late: conclude the tale.

سپردن عرب هدیه را یعنی سبو را به غلامان خلیفه‌‌

How the Arab delivered the gift, that is, the jug to the Caliph's servants.

آن سبوی آب را در پیش داشت ** تخم خدمت را در آن حضرت بکاشت‌‌ 2815

He presented the jug of water, he sowed the seed of homage in that (exalted) court.

گفت این هدیه بدان سلطان برید ** سایل شه را ز حاجت واخرید

“Bear this gift,” said he, “to the Sultan, redeem the King's suitor from indigence.

آب شیرین و سبوی سبز و نو ** ز آب بارانی که جمع آمد به گو

’Tis sweet water and a new green jug—some of the rain-water that collected in the ditch.”

خنده می‌‌آمد نقیبان را از آن ** لیک پذرفتند آن را همچو جان‌‌

The officials smiled at that, but they accepted it (the jug) as (though it were precious as) life,

ز آن که لطف شاه خوب با خبر ** کرده بود اندر همه ارکان اثر

Because the graciousness of the good and wise King had made a mark (impressed itself) on all the courtiers.