گفت این هدیه بدان سلطان برید ** سایل شه را ز حاجت واخرید

“Bear this gift,” said he, “to the Sultan, redeem the King's suitor from indigence.

آب شیرین و سبوی سبز و نو ** ز آب بارانی که جمع آمد به گو

’Tis sweet water and a new green jug—some of the rain-water that collected in the ditch.”

خنده می‌‌آمد نقیبان را از آن ** لیک پذرفتند آن را همچو جان‌‌

The officials smiled at that, but they accepted it (the jug) as (though it were precious as) life,

ز آن که لطف شاه خوب با خبر ** کرده بود اندر همه ارکان اثر

Because the graciousness of the good and wise King had made a mark (impressed itself) on all the courtiers.

خوی شاهان در رعیت جا کند ** چرخ اخضر خاک را خضرا کند 2820

The disposition of kings settles (becomes implanted) in their subjects: the green sky makes the earth verdant.

شه چو حوضی دان حشم چون لوله‌‌ها ** آب از لوله روان در کوله‌‌ها

Regard the king as a reservoir, his retainers as the pipes: the water runs through the pipe into the ponds (receptacles).

چون که آب جمله از حوضی است پاک ** هر یکی آبی دهد خوش ذوقناک‌‌

When the water in all (the pipes) is from a pure reservoir, every single one gives sweet water, pleasant to taste;

ور در آن حوض آب شور است و پلید ** هر یکی لوله همان آرد پدید

But if the water in the reservoir is brackish and dirty, every pipe brings the same to view,

ز آن که پیوسته ست هر لوله به حوض ** خوض کن در معنی این حرف خوض‌‌

Because every pipe is connected with the reservoir. Dive, dive into (ponder deeply) the meaning of these words.

لطف شاهنشاه جان بی‌‌وطن ** چون اثر کرده ست اندر کل تن‌‌ 2825

(Consider) how the imperial grace of the homeless Spirit has produced effects on the whole body;