چون گزیدی پیر نازک دل مباش ** سست و ریزیده چو آب و گل مباش‌‌

When thou hast chosen thy Pír, be not faint-hearted, be not weak as water and crumbly as earth.

گر بهر زخمی تو پر کینه شوی ** پس کجا بی‌‌صیقل آیینه شوی‌‌ 2980

If thou art enraged by every blow, then how wilt thou become a (clear) mirror without being polished?

کبودی زدن قزوینی بر شانگاه صورت شیر و پشیمان شدن او به سبب زخم سوزن‌‌

How the man of Qazwín was tattooing the figure of a lion in blue on his shoulders, and (then) repenting because of the (pain of the) needle-pricks.

این حکایت بشنو از صاحب بیان ** در طریق و عادت قزوینیان‌‌

Hear from the narrator this story about the way and custom of the people of Qazwín.

بر تن و دست و کتفها بی‌‌گزند ** از سر سوزن کبودیها زنند

They tattoo themselves in blue with the point of a needle on body and hand and shoulders, so as to suffer no injury.

سوی دلاکی بشد قزوینیی ** که کبودم زن بکن شیرینیی‌‌

A certain man of Qazwín went to a barber and said, “Tattoo me (and) do it charmingly (artistically).”

گفت چه صورت زنم ای پهلوان ** گفت بر زن صورت شیر ژیان‌‌

“O valiant sir,” said he, “what figure shall I tattoo?” He answered, “Prick in the figure of a furious lion.

طالعم شیر است نقش شیر زن ** جهد کن رنگ کبودی سیر زن‌‌ 2985

Leo is my ascendant: tattoo the form of a lion. Exert yourself, prick in plenty of the blue dye.”

گفت بر چه موضعت صورت زنم ** گفت بر شانه‌‌گهم زن آن رقم‌‌

“On what place,” he asked, “shall I tattoo you?” Said he, “Prick the design on my shoulder-blade.”

چون که او سوزن فرو بردن گرفت ** درد آن در شانگه مسکن گرفت‌‌

As soon as he began to stick in the needle, the pain of it settled in the shoulder,

پهلوان در ناله آمد کای سنی ** مر مرا کشتی چه صورت می‌‌زنی‌‌

And the hero fell a-moaning—“O illustrious one, you have killed me: what figure are you tattooing?”