این حکایت بشنو از صاحب بیان ** در طریق و عادت قزوینیان‌‌

Hear from the narrator this story about the way and custom of the people of Qazwín.

بر تن و دست و کتفها بی‌‌گزند ** از سر سوزن کبودیها زنند

They tattoo themselves in blue with the point of a needle on body and hand and shoulders, so as to suffer no injury.

سوی دلاکی بشد قزوینیی ** که کبودم زن بکن شیرینیی‌‌

A certain man of Qazwín went to a barber and said, “Tattoo me (and) do it charmingly (artistically).”

گفت چه صورت زنم ای پهلوان ** گفت بر زن صورت شیر ژیان‌‌

“O valiant sir,” said he, “what figure shall I tattoo?” He answered, “Prick in the figure of a furious lion.

طالعم شیر است نقش شیر زن ** جهد کن رنگ کبودی سیر زن‌‌ 2985

Leo is my ascendant: tattoo the form of a lion. Exert yourself, prick in plenty of the blue dye.”

گفت بر چه موضعت صورت زنم ** گفت بر شانه‌‌گهم زن آن رقم‌‌

“On what place,” he asked, “shall I tattoo you?” Said he, “Prick the design on my shoulder-blade.”

چون که او سوزن فرو بردن گرفت ** درد آن در شانگه مسکن گرفت‌‌

As soon as he began to stick in the needle, the pain of it settled in the shoulder,

پهلوان در ناله آمد کای سنی ** مر مرا کشتی چه صورت می‌‌زنی‌‌

And the hero fell a-moaning—“O illustrious one, you have killed me: what figure are you tattooing?”

گفت آخر شیر فرمودی مرا ** گفت از چه عضو کردی ابتدا

“Why,” said he, “you bade me do a lion.” “What limb (of the lion),” asked the other, “did you begin with?”

گفت از دمگاه آغازیده‌‌ام ** گفت دم بگذار ای دو دیده‌‌ام‌‌ 2990

“I have begun at the tail,” said he. “O my dear friend,” he cried, “leave out the tail!