هر که اندر وجه ما باشد فنا ** کل شيء هالک نبود جزا

ز آن که در الاست او از لا گذشت ** هر که در الاست او فانی نگشت‌‌

هر که بر در او من و ما می‌‌زند ** رد باب است او و بر لا می‌‌تند 3055

قصه‌‌ی آن کس که در یاری بکوفت از درون گفت کیست گفت منم، گفت چون تو تویی در نمی‌‌گشایم هیچ کس را از یاران نمی‌‌شناسم که او من باشد

آن یکی آمد در یاری بزد ** گفت یارش کیستی ای معتمد

گفت من، گفتش برو هنگام نیست ** بر چنین خوانی مقام خام نیست‌‌

خام را جز آتش هجر و فراق ** کی پزد کی وا رهاند از نفاق‌‌

رفت آن مسکین و سالی در سفر ** در فراق دوست سوزید از شرر

پخته گشت آن سوخته پس باز گشت ** باز گرد خانه‌‌ی همباز گشت‌‌ 3060

حلقه زد بر در به صد ترس و ادب ** تا بنجهد بی‌‌ادب لفظی ز لب‌‌

بانگ زد یارش که بر در کیست آن ** گفت بر درهم تویی ای دلستان‌‌