قلعه ویران کرد و از کافر ستد ** بعد از آن بر ساختش صد برج و سد

قلعه ویران کرد و از کافر ستد ** بعد از آن بر ساختش صد برج و سد 310

کار بی‌‌چون را که کیفیت نهد ** این که گفتم هم ضرورت می‌‌دهد

گه چنین بنماید و گه ضد این ** جز که حیرانی نباشد کار دین‌‌

نی چنان حیران که پشتش سوی اوست ** بل چنین حیران و غرق و مست دوست‌‌

آن یکی را روی او شد سوی دوست ** و آن یکی را روی او خود روی دوست‌‌

روی هر یک می‌‌نگر می‌‌دار پاس ** بو که گردی تو ز خدمت رو شناس‌‌ 315

چون بسی ابلیس آدم روی هست ** پس به هر دستی نشاید داد دست‌‌

ز انکه صیاد آورد بانگ صفیر ** تا فریبد مرغ را آن مرغ گیر

بشنود آن مرغ بانگ جنس خویش ** از هوا آید بیابد دام و نیش‌‌

حرف درویشان بدزدد مرد دون ** تا بخواند بر سلیمی ز ان فسون‌‌