آن که او بی‌‌نقش ساده سینه شد ** نقشهای غیب را آیینه شد

سر ما را بی‌‌گمان موقن شود ** ز آن که مومن آینه‌‌ی مومن شود

چون زند او نقد ما را بر محک ** پس یقین را باز داند او ز شک‌‌

چون شود جانش محک نقدها ** پس ببیند قلب را و قلب را

نشاندن پادشاهان صوفیان عارف را پیش روی خویش تا چشمشان بدیشان روشن شود

پادشاهان را چنان عادت بود ** این شنیده باشی ار یادت بود 3150

دست چپشان پهلوانان ایستند ** ز آنکه دل پهلوی چپ باشد ببند

مشرف و اهل قلم بر دست راست ** ز آن که علم و خط و ثبت آن دست راست‌‌

صوفیان را پیش رو موضع دهند ** کاینه‌‌ی جان‌‌اند و ز آیینه بهند

سینه صیقلها زده در ذکر و فکر ** تا پذیرد آینه‌‌ی دل نقش بکر

هر که او از صلب فطرت خوب زاد ** آینه در پیش او باید نهاد 3155