صوفیان را پیش رو موضع دهند ** کاینه‌‌ی جان‌‌اند و ز آیینه بهند

سینه صیقلها زده در ذکر و فکر ** تا پذیرد آینه‌‌ی دل نقش بکر

هر که او از صلب فطرت خوب زاد ** آینه در پیش او باید نهاد 3155

عاشق آیینه باشد روی خوب ** صیقل جان آمد و تقوی القلوب‌‌

آمدن مهمان پیش یوسف علیه السلام و تقاضا کردن یوسف از او تحفه و ارمغان‌‌

آمد از آفاق یار مهربان ** یوسف صدیق را شد میهمان‌‌

کآشنا بودند وقت کودکی ** بر وساده‌‌ی آشنایی متکی‌‌

یاد دادش جور اخوان و حسد ** گفت کان زنجیر بود و ما اسد

عار نبود شیر را از سلسله ** نیست ما را از قضای حق گله‌‌ 3160

شیر را بر گردن ار زنجیر بود ** بر همه زنجیر سازان میر بود

گفت چون بودی ز زندان و ز چاه ** گفت همچون در محاق و کاست ماه‌‌