هر که نقص خویش را دید و شناخت ** اندر استکمال خود ده اسبه تاخت‌‌

ز آن نمی‌‌پرد به سوی ذو الجلال ** کاو گمانی می‌‌برد خود را کمال‌‌

علتی بدتر ز پندار کمال ** نیست اندر جان تو ای ذو دلال‌‌

از دل و از دیده‌‌ات بس خون رود ** تا ز تو این معجبی بیرون رود 3215

علت ابلیس انا خیری بده ست ** وین مرض در نفس هر مخلوق هست‌‌

گر چه خود را بس شکسته بیند او ** آب صافی دان و سرگین زیر جو

چون بشوراند ترا در امتحان ** آب سرگین رنگ گردد در زمان‌‌

در تگ جو هست سرگین ای فتی ** گر چه جو صافی نماید مر ترا

هست پیر راه دان پر فطن ** باغهای نفس کل را جوی کن‌‌ 3220

جوی خود را کی تواند پاک کرد ** نافع از علم خدا شد علم مرد