پرتو آن وحی بر وی تافتی ** او درون خویش حکمت یافتی‌‌

پرتو آن وحی بر وی تافتی ** او درون خویش حکمت یافتی‌‌ 3230

عین آن حکمت بفرمودی رسول ** زین قدر گمراه شد آن بو الفضول‌‌

کانچه می‌‌گوید رسول مستنیر ** مر مرا هست آن حقیقت در ضمیر

پرتو اندیشه‌‌اش زد بر رسول ** قهر حق آورد بر جانش نزول‌‌

هم ز نساخی بر آمد هم ز دین ** شد عدوی مصطفی و دین به کین‌‌

مصطفی فرمود کای گبر عنود ** چون سیه گشتی اگر نور از تو بود 3235

گر تو ینبوع الهی بودیی ** این چنین آب سیه نگشودیی‌‌

تا که ناموسش به پیش این و آن ** نشکند بر بست این او را دهان‌‌

اندرون می‌‌سوختش هم زین سبب ** توبه کردن می‌‌نیارست این عجب‌‌

آه می‌‌کرد و نبودش آه سود ** چون در آمد تیغ و سر را در ربود