حمیت دین خواند او آن کبر را ** ننگرد در خویش نفس گبر را

حمیت دین را نشانی دیگر است ** که از آن آتش جهانی اخضر است‌‌

گفت حقشان گر شما روشان‌‌گرید ** در سیه کاران مغفل منگرید 3350

شکر گویید ای سپاه و چاکران ** رسته‌‌اید از شهوت و از چاک ران‌‌

گر از آن معنی نهم من بر شما ** مر شما را بیش نپذیرد سما

عصمتی که مر شما را در تن است ** آن ز عکس عصمت و حفظ من است‌‌

آن ز من بینید نز خود هین و هین ** تا نچربد بر شما دیو لعین‌‌

آن چنان که کاتب وحی رسول ** دید حکمت در خود و نور اصول‌‌ 3355

خویش را هم صوت مرغان خدا ** می‌‌شمرد آن بد صفیری چون صدا

لحن مرغان را اگر واصف شوی ** بر مراد مرغ کی واقف شوی‌‌