چون نبودش صبر می‌‌پیچید او ** کاین سگ زن روسپی حیز کو

چون نبودش صبر می‌‌پیچید او ** کاین سگ زن روسپی حیز کو 3380

تا بریزم بر وی آن چه گفته بود ** کان زمان شیر ضمیرم خفته بود

چون عیادت بهر دل آرامی است ** این عیادت نیست دشمن کامی است‌‌

تا ببیند دشمن خود را نزار ** تا بگیرد خاطر زشتش قرار

بس کسان کایشان ز طاعت گمره‌‌اند ** دل به رضوان و ثواب آن دهند

خود حقیقت معصیت باشد خفی ** بس کدر کان را تو پنداری صفی‌‌ 3385

همچو آن کر که همی‌‌پنداشته ست ** کو نکویی کرد و آن بر عکس جست‌‌

او نشسته خوش که خدمت کرده‌‌ام ** حق همسایه به جا آورده‌‌ام‌‌

بهر خود او آتشی افروخته ست ** در دل رنجور و خود را سوخته ست‌‌

فاتقوا النار التی أوقدتم ** إنکم فی المعصیة ازددتم‌‌