هین به عکسی یا به ظنی هم شما ** در میفتید از مقامات سما

گر چه هاروتید و ماروت و فزون ** از همه بر بام نحن الصافون‌‌ 3415

بر بدیهای بدان رحمت کنید ** بر منی و خویش بینی کم تنید

هین مبادا غیرت آید از کمین ** سر نگون افتید در قعر زمین‌‌

هر دو گفتند ای خدا فرمان تراست ** بی‌‌امان تو امانی خود کجاست‌‌

این همی‌‌گفتند و دلشان می‌‌طپید ** بد کجا آید ز ما نعم العبید

خار خار دو فرشته هم نهشت ** تا که تخم خویش بینی را نکشت‌‌ 3420

پس همی‌‌گفتند کای ارکانیان ** بی‌‌خبر از پاکی روحانیان‌‌

ما بر این گردون تتقها می‌‌تنیم ** بر زمین آییم و شادروان زنیم‌‌

عدل توزیم و عبادت آوریم ** باز هر شب سوی گردون بر پریم‌‌