آن صفای آینه وصف دل است ** کاو نقوش بی‌‌عدد را قابل است‌‌

آن صفای آینه وصف دل است ** کاو نقوش بی‌‌عدد را قابل است‌‌ 3485

That purity of the mirror is the attribute of the heart (which) receives the infinite form.

صورت بی‌‌صورت بی‌‌حد غیب ** ز آینه‌‌ی دل تافت بر موسی ز جیب‌‌

That Moses (the perfect saint) holds in his bosom the formless infinite form of the Unseen (reflected) from the mirror of his heart.

گر چه آن صورت نگنجد در فلک ** نه به عرش و فرش و دریا و سمک‌‌

Although that form is not contained in Heaven, nor in the empyrean nor the earth nor the sea nor the Fish,

ز آن که محدود است و معدود است آن ** آینه‌‌ی دل را نباشد حد بدان‌‌

Because (all) those are bounded and numbered—(yet is it contained in the heart): know that the mirror of the heart hath no bound.

عقل اینجا ساکت آمد یا مضل ** ز آنکه دل با اوست یا خود اوست دل‌‌

Here the understanding becomes silent or (else) it leads into error, because the heart is with Him (God), or indeed the heart is He.

عکس هر نقشی نتابد تا ابد ** جز ز دل هم با عدد هم بی‌‌عدد 3490

The reflexion of every image shines unto everlasting from the heart alone, both with plurality and without.

تا ابد هر نقش نو کاید بر او ** می‌‌نماید بی‌‌حجابی اندر او

Unto everlasting every new image that falls on it (the heart) is appearing therein without any veil.

اهل صیقل رسته‌‌اند از بوی و رنگ ** هر دمی بینند خوبی بی‌‌درنگ‌‌

They that burnish (their hearts) have escaped from (mere) scent and colour: they behold Beauty at every moment without tarrying.

نقش و قشر علم را بگذاشتند ** رایت عین الیقین افراشتند

They have relinquished the form and husk of knowledge, they have raised the banner of the eye of certainty.

رفت فکر و روشنایی یافتند ** نحر و بحر آشنایی یافتند

Thought is gone, and they have gained light: they have gained the throat (core and essence) and the sea (ultimate source) of gnosis.