دیو رفت از ملک و تخت او گریخت ** تیغ بختش خون آن شیطان بریخت‌‌

کرد در انگشت خود انگشتری ** جمع آمد لشکر دیو و پری‌‌

آمدند از بهر نظاره رجال ** در میانشان آن که بد صاحب خیال‌‌

چون در انگشتش بدید انگشتری ** رفت اندیشه و تحری یک سری‌‌

وهم آن گاه است کان پوشیده است ** این تحری از پی نادیده است‌‌ 3625

شد خیال غایب اندر سینه زفت ** چون که حاضر شد خیال او برفت‌‌

گر سمای نور بی‌‌باریده نیست ** هم زمین تار بی‌‌بالیده نیست‌‌

يؤمنون بالغيب می‌‌باید مرا ** ز آن ببستم روزن فانی سرا

چون شکافم آسمان را در ظهور ** چون بگویم هل تری فیها فطور

تا در این ظلمت تحری گسترند ** هر کسی رو جانبی می‌‌آورند 3630