چه کشد این نار را نور خدا ** نور ابراهیم را ساز اوستا

تا ز نار نفس چون نمرود تو ** وارهد این جسم همچون عود تو

شهوت ناری به راندن کم نشد ** او به ماندن کم شود بی‌‌هیچ بد

تا که هیزم می‌‌نهی بر آتشی ** کی بمیرد آتش از هیزم کشی‌‌

چون که هیزم باز گیری نار مرد ** ز انکه تقوی آب سوی نار برد 3705

کی سیه گردد ز آتش روی خوب ** کاو نهد گلگونه از تقوی القلوب‌‌

آتش افتادن در شهر به ایام عمر

آتشی افتاد در عهد عمر ** همچو چوب خشک می‌‌خورد او حجر

در فتاد اندر بنا و خانه‌‌ها ** تا زد اندر پر مرغ و لانه‌‌ها

نیم شهر از شعله‌‌ها آتش گرفت ** آب می‌‌ترسید از آن و می‌‌شگفت‌‌

مشکهای آب و سرکه می‌‌زدند ** بر سر آتش کسان هوشمند 3710