راز بگشا ای علی مرتضی ** ای پس سوء القضاء حسن القضاء

یا تو واگو آن چه عقلت یافته ست ** یا بگویم آن چه بر من تافته ست‌‌

از تو بر من تافت چون داری نهان ** می‌‌فشانی نور چون مه بی‌‌زبان‌‌

لیک اگر در گفت آید قرص ماه ** شب روان را زودتر آرد به راه‌‌ 3760

از غلط ایمن شوند و از ذهول ** بانگ مه غالب شود بر بانگ غول‌‌

ماه بی‌‌گفتن چو باشد رهنما ** چون بگوید شد ضیا اندر ضیا

چون تو بابی آن مدینه‌‌ی علم را ** چون شعاعی آفتاب حلم را

باز باش ای باب بر جویای باب ** تا رسد از تو قشور اندر لباب‌‌

باز باش ای باب رحمت تا ابد ** بارگاه ما له کفوا أحد 3765

هر هوا و ذره‌‌ای خود منظری است ** ناگشاده کی گود کانجا دری است‌‌