رسته‌‌ای از کفر و خارستان او ** چون گلی بشکفته در بستان هو

تو منی و من توام ای محتشم ** تو علی بودی علی را چون کشم‌‌

معصیت کردی به از هر طاعتی ** آسمان پیموده‌‌ای در ساعتی‌‌ 3830

بس خجسته معصیت کان کرد مرد ** نی ز خاری بر دمد اوراق ورد

نی گناه عمر و قصد رسول ** می‌‌کشیدش تا به درگاه قبول‌‌

نی به سحر ساحران فرعونشان ** می‌‌کشید و گشت دولت عونشان‌‌

گر نبودی سحرشان و آن جحود ** کی کشیدیشان به فرعون عنود

کی بدیدندی عصا و معجزات ** معصیت طاعت شد ای قوم عصات‌‌ 3835

ناامیدی را خدا گردن زده است ** چون گنه مانند طاعت آمده ست‌‌

چون مبدل می‌‌کند او سیئات ** طاعتی‌‌اش می‌‌کند رغم وشات‌‌