ز آن ز اهرمن رهیدستیم ما ** که خریدی جان ما را از عمی‌‌

(If) we have been delivered from Ahriman, (it is only) because Thou hast redeemed our souls from blindness.

تو عصا کش هر که را که زندگی است ** بی‌‌عصا و بی‌‌عصا کش کور چیست‌‌ 3920

Thou art the Guide of every one that hath life: what is the blind man without staff and guide?

غیر تو هر چه خوش است و ناخوش است ** آدمی سوز است و عین آتش است‌‌

Excepting Thee (alone), whatsoever is sweet or unsweet is man-destroying and the essence of fire.

هر که را آتش پناه و پشت شد ** هم مجوسی گشت و هم زردشت شد

Any one to whom fire is a refuge and support becomes both a Magian and a Zoroaster.

کل شی‌‌ء ما خلا الله باطل ** إن فضل الله غیم هاطل‌‌

Everything except Allah is vain: verily the grace of Allah is a cloud pouring abundantly and continually.

باز گشتن به حکایت امیر المؤمنین علی کرم الله وجهه و مسامحت کردن او با خونی خویش‌‌

Returning to the story of ‘Alí—may God honour his person!— and how generously he behaved to his murderer.

باز رو سوی علی و خونی‌‌اش ** و آن کرم با خونی و افزونی‌‌اش‌‌

Go back to ‘Alí and his murderer, and the kindness he showed to the murderer, and his superiority (moral and spiritual excellence).

گفت دشمن را همی بینم به چشم ** روز و شب بر وی ندارم هیچ خشم 3925

He said, “Day and night I see the enemy with my eyes, (but) I have no anger against him,

ز آنکه مرگم همچو من خوش آمده ست ** مرگ من در بعث چنگ اندر زده ست‌‌

Because death has become sweet as manna to me: my death has laid fast hold of resurrection.”

مرگ بی‌‌مرگی بود ما را حلال ** برگ بی‌‌برگی بود ما را نوال‌‌

The death of deathlessness is lawful to us, the provision of unprovidedness is a bounty to us.

ظاهرش مرگ و به باطن زندگی ** ظاهرش ابتر نهان پایندگی‌‌

’Tis death outwardly but life inwardly: apparently ’tis a cutting-off (decease), in secret (in reality) ’tis permanence (life without end).