در نبی فرمود کای قوم یهود ** صادقان را مرگ باشد گنج و سود
He (God) said in the Qur‘án, “O people of the Jews, death is treasure and gain to the sincere.
همچنان که آرزوی سود هست ** آرزوی مرگ بردن ز آن به است
Even as there is desire for profit (in the hearts of the worldly), the desire to win death is better than that (in the eyes of the sincere).
ای جهودان بهر ناموس کسان ** بگذرانید این تمنا بر زبان3970
O Jews, for the sake of (being held in) honour by men of worth, let this wish be uttered on your tongues.”
یک جهودی این قدر زهره نداشت ** چون محمد این علم را بر فراشت
Not a single Jew had so much courage (as to respond), when Mohammed raised this banner (gave this challenge).
گفت اگر رانید این را بر زبان ** یک یهودی خود نماند در جهان
He said, “If ye utter this on your tongues, truly not one Jew will be left in the world.”
پس یهودان مال بردند و خراج ** که مکن رسوا تو ما را ای سراج
Then the Jews brought the property (tribute in kind) and land-tax, saying, “Do not put us to shame, O Lamp (of the world).”
این سخن را نیست پایانی پدید ** دست با من ده چو چشمت دوست دید
“There is no end in sight to this discourse: give me thy hand, since thine eye hath seen the Friend.”
گفتن امیر المؤمنین علی کرم الله وجهه با قرین خود که چون خدو انداختی در روی من نفس من جنبید و اخلاص عمل نماند، مانع کشتن تو آن شد
How the Prince of the Faithful, ‘Ali—may God honour his person! said to his antagonist, " When thou didst spit in my face, my fleshly self was aroused and I could no longer act with entire sincerity (towards God): that hindered me from slaying thee."
گفت امیر المؤمنین با آن جوان ** که به هنگام نبرد ای پهلوان3975
The Prince of the Faithful said to that youth, “In the hour of battle, O knight,
چون خدو انداختی در روی من ** نفس جنبید و تبه شد خوی من
When thou didst spit in my face, my fleshly self was aroused and my good disposition was corrupted.
نیم بهر حق شد و نیمی هوا ** شرکت اندر کار حق نبود روا
Half (of my fighting) came to be for God's sake, and half (for) idle passion: in God’s affair partnership’ is not allowable.