ترکش عمرش تهی شد عمر رفت ** از دویدن در شکار سایه تفت‌‌

سایه‌‌ی یزدان چو باشد دایه‌‌اش ** وارهاند از خیال و سایه‌‌اش‌‌

سایه‌‌ی یزدان بود بنده‌‌ی خدا ** مرده او زین عالم و زنده‌‌ی خدا

دامن او گیر زودتر بی‌‌گمان ** تا رهی در دامن آخر زمان‌‌

کيف مد الظل نقش اولیاست ** کاو دلیل نور خورشید خداست‌‌ 425

اندر این وادی مرو بی‌‌این دلیل ** لا أحب الآفلین گو چون خلیل‌‌

رو ز سایه آفتابی را بیاب ** دامن شه شمس تبریزی بتاب‌‌

ره ندانی جانب این سور و عرس ** از ضیاء الحق حسام الدین بپرس‌‌

ور حسد گیرد ترا در ره گلو ** در حسد ابلیس را باشد غلو

کاو ز آدم ننگ دارد از حسد ** با سعادت جنگ دارد از حسد 430