ناصح دین گشته آن کافر وزیر ** کرده او از مکر در لوزینه سیر

ناصح دین گشته آن کافر وزیر ** کرده او از مکر در لوزینه سیر 445

فهم کردن حاذقان نصارا مکر وزیر را

هر که صاحب ذوق بود از گفت او ** لذتی می‌‌دید و تلخی جفت او

نکته‌‌ها می‌‌گفت او آمیخته ** در جلاب قند زهری ریخته‌‌

ظاهرش می‌‌گفت در ره چیست شو ** وز اثر می‌‌گفت جان را سست شو

ظاهر نقره گر اسپید است و نو ** دست و جامه می سیه گردد ازو

آتش ار چه سرخ روی است از شرر ** تو ز فعل او سیه کاری نگر 450

برق اگر نوری نماید در نظر ** لیک هست از خاصیت دزد بصر

هر که جز آگاه و صاحب ذوق بود ** گفت او در گردن او طوق بود

مدت شش سال در هجران شاه ** شد وزیر اتباع عیسی را پناه‌‌

دین و دل را کل بدو بسپرد خلق ** پیش امر و حکم او می‌‌مرد خلق‌‌

پیغام شاه پنهان با وزیر