-
گوش ما هوش است چون گویا تویی ** خشک ما بحر است چون دریا تویی
- Our ears are (full of) intelligence when thou art speaking; our dry land is a river when thou art the ocean.
-
با تو ما را خاک بهتر از فلک ** ای سماک از تو منور تا سمک
- With thee, earth is better to us than heaven, O thou by whom (the world from) Arcturus to the Fish is illumined!
-
بیتو ما را بر فلک تاریکی است ** با تو ای ماه این فلک باری کی است
- Without thee, darkness is over heaven for us, (but) compared with thee, O Moon, who is this heaven at all?
-
صورت رفعت بود افلاک را ** معنی رفعت روان پاک را
- The heavens have the form of sublimity, (but) the essence of sublimity belongs to the pure spirit.
-
صورت رفعت برای جسمهاست ** جسمها در پیش معنی اسمهاست 590
- The form of sublimity is for bodies; beside the essence (reality) bodies are (mere) names.”
-
جواب گفتن وزیر که خلوت را نمیشکنم
- The refusal of the vizier to interrupt his seclusion.
-
گفت حجتهای خود کوته کنید ** پند را در جان و در دل ره کنید
- He said: “Cut short your arguments, let my advice make its way into your souls and hearts.
-
گر امینم متهم نبود امین ** گر بگویم آسمان را من زمین
- If I am trustworthy, the trustworthy is not doubted, even though I should call heaven earth.
-
گر کمالم با کمال انکار چیست ** ور نیم این زحمت و آزار چیست
- If I am (endowed with) perfection, why (this) disbelief in my perfection? and if I am not (perfect), why this molestation and annoyance?
-
من نخواهم شد از این خلوت برون ** ز آن که مشغولم به احوال درون
- I will not go forth from this seclusion, because I am occupied with inward experiences.”
-
اعتراض مریدان در خلوت وزیر
- How the disciples raised objections against the vizier's secluding himself.
-
جمله گفتند ای وزیر انکار نیست ** گفت ما چون گفتن اغیار نیست 595
- They all said: “O vizier, it is not disbelief: our words are not as the words of strangers.