English    Türkçe    فارسی   

1
622-631

  • هست این را خوش جواب ار بشنوی ** بگذری از کفر و در دین بگروی‌‌
  • There is a good answer to this; if you hearken, you will relinquish unbelief and incline towards the (true) religion.

  • حسرت و زاری گه بیماری است ** وقت بیماری همه بیداری است‌‌
  • Remorse and humility occur at the time of illness: the time of illness is wholly wakefulness (of conscience).

  • آن زمان که می‌‌شوی بیمار تو ** می‌‌کنی از جرم استغفار تو
  • At the time when you are becoming ill, you pray God to forgive your trespass;

  • می‌‌نماید بر تو زشتی گنه ** می‌‌کنی نیت که باز آیم به ره‌‌ 625
  • The foulness of your sin is shown to you, you resolve to come back to the (right) way;

  • عهد و پیمان می‌‌کنی که بعد از این ** جز که طاعت نبودم کار گزین‌‌
  • You make promises and vows that henceforth your chosen course (of action) will be nothing but obedience (to God):

  • پس یقین گشت این که بیماری ترا ** می‌‌ببخشد هوش و بیداری ترا
  • Therefore it has become certain that illness gives to you conscience and wakefulness.

  • پس بدان این اصل را ای اصل جو ** هر که را درد است او برده ست بو
  • Note, then, this principle, O thou that seekest the principle; every one who suffers pain has caught the scent (thereof):

  • هر که او بیدارتر پر دردتر ** هر که او آگاه‌‌تر رخ زردتر
  • The more wakeful any one is, the more full of suffering he is; the more aware (of God) he is, the paler he is in countenance.

  • گر ز جبرش آگهی زاریت کو ** بینش زنجیر جباریت کو 630
  • If you are aware of His jabr (compulsion), where is your humility? Where is your feeling of (being loaded with) the chain of His jabbárí (almightiness)?

  • بسته در زنجیر چون شادی کند ** کی اسیر حبس آزادی کند
  • How should one make merry who is bound in chains? When does the captive in prison behave like the man who is free?