نه دو باشد تا تویی صورت پرست ** پیش او یک گشت کز صورت برست‌‌

نه دو باشد تا تویی صورت پرست ** پیش او یک گشت کز صورت برست‌‌ 675

Nay; they are two so long as you are a worshipper of form, (but) they have become one to him who has escaped from (consciousness of) form.

چون به صورت بنگری چشم تو دست ** تو به نورش درنگر کز چشم رست‌‌

When you look at the form, your eye is two; look at its (the eye's) light, which grew from the eye.

نور هر دو چشم نتوان فرق کرد ** چون که در نورش نظر انداخت مرد

’Tis impossible to distinguish the light of the two eyes, when a man has cast his look upon their light.

ده چراغ ار حاضر آید در مکان ** هر یکی باشد به صورت غیر آن‌‌

If ten lamps are present in (one) place, each differs in form from another:

فرق نتوان کرد نور هر یکی ** چون به نورش روی آری بی‌‌شکی‌‌

To distinguish without any doubt the light of each, when you turn your face towards their light, is impossible.

گر تو صد سیب و صد آبی بشمری ** صد نماند یک شود چون بفشری‌‌ 680

If you count a hundred apples or a hundred quinces, they do not remain a hundred (but) become one, when you crush them (together).

در معانی قسمت و اعداد نیست ** در معانی تجزیه و افراد نیست‌‌

In things spiritual there is no division and no numbers; in things spiritual there is no partition and no individuals.

اتحاد یار با یاران خوش است ** پای معنی گیر صورت سرکش است‌‌

Sweet is the oneness of the Friend with His friends: catch (and cling to) the foot of spirit. Form is headstrong.

صورت سرکش گدازان کن به رنج ** تا ببینی زیر او وحدت چو گنج‌‌

Make headstrong form waste away with tribulation, that beneath it you may descry unity, like a (buried) treasure;

ور تو نگذاری عنایتهای او ** خود گدازد ای دلم مولای او

And if you waste it not away, His favours will waste it—oh, my heart is His vassal.