منبسط بودیم و یک جوهر همه ** بی‌‌سر و بی‌‌پا بدیم آن سر همه‌‌

یک گهر بودیم همچون آفتاب ** بی‌‌گره بودیم و صافی همچو آب‌‌

چون به صورت آمد آن نور سره ** شد عدد چون سایه‌‌های کنگره‌‌

کنگره ویران کنید از منجنیق ** تا رود فرق از میان این فریق‌‌

شرح این را گفتمی من از مری ** لیک ترسم تا نلغزد خاطری‌‌ 690

نکته‌‌ها چون تیغ پولاد است تیز ** گر نداری تو سپر واپس گریز

پیش این الماس بی‌‌اسپر میا ** کز بریدن تیغ را نبود حیا

زین سبب من تیغ کردم در غلاف ** تا که کج خوانی نخواند بر خلاف‌‌

آمدیم اندر تمامی داستان ** وز وفاداری جمع راستان‌‌

کز پس این پیشوا برخاستند ** بر مقامش نایبی می‌‌خواستند 695

منازعت امرا در ولیعهدی