یک امیری ز آن امیران پیش رفت ** پیش آن قوم وفا اندیش رفت‌‌

گفت اینک نایب آن مرد من ** نایب عیسی منم اندر زمن‌‌

اینک این طومار برهان من است ** کاین نیابت بعد از او آن من است‌‌

آن امیر دیگر آمد از کمین ** دعوی او در خلافت بد همین‌‌

از بغل او نیز طوماری نمود ** تا بر آمد هر دو را خشم جهود 700

آن امیران دگر یک یک قطار ** بر کشیده تیغهای آب دار

هر یکی را تیغ و طوماری به دست ** درهم‌‌افتادند چون پیلان مست‌‌

صد هزاران مرد ترسا کشته شد ** تا ز سرهای بریده پشته شد

خون روان شد همچو سیل از چپ و راست ** کوه کوه اندر هوا زین گرد خاست‌‌

تخمهای فتنه‌‌ها کاو کشته بود ** آفت سرهای ایشان گشته بود 705