-
رو به آتش کرد شه کای تند خو ** آن جهان سوز طبیعی خوت کو
- The king turned his face to the fire, saying, “O fierce-tempered one, where is thy world-consuming natural disposition?
-
چون نمیسوزی چه شد خاصیتت ** یا ز بخت ما دگر شد نیتت
- How art thou not burning? What has become of thy specific property? Or has thy intention changed because of our fortune?
-
مینبخشایی تو بر آتش پرست ** آن که نپرستد ترا او چون برست 825
- Thou hast no pity (even) on the fire-worshipper: how (then) has he been saved who does not worship thee?
-
هرگز ای آتش تو صابر نیستی ** چون نسوزی چیست قادر نیستی
- Never, O fire, art thou patient: how burnest thou not? What is it? Hast thou not the power?
-
چشم بند است این عجب یا هوش بند ** چون نسوزاند چنین شعلهی بلند
- Is this a spell, I wonder, that binds the eye or the mind? How does such a lofty flame not burn?
-
جادویی کردت کسی یا سیمیاست ** یا خلاف طبع تو از بخت ماست
- Has some one bewitched thee? Or is it magic, or is thy unnatural behaviour from our fortune?”
-
گفت آتش من همانم ای شمن ** اندر آ تو تا ببینی تاب من
- The fire said: “I am the same, O idolator: come in, that thou mayst feel my heat.
-
طبع من دیگر نگشت و عنصرم ** تیغ حقم هم به دستوری برم 830
- My nature and element have not changed: I am the sword of God and by (His) leave I cut.
-
بر در خرگه سگان ترکمان ** چاپلوسی کرده پیش میهمان
- The Turcoman dogs fawn at the tent-door before the guest,
-
ور به خرگه بگذرد بیگانه رو ** حمله بیند از سگان شیرانه او
- But if any one having the face of a stranger pass by the tent, he will see the dogs rushing at him like lions.