ناصحان گفتند از حد مگذران ** مرکب استیزه را چندین مران‌‌

ناصحان گفتند از حد مگذران ** مرکب استیزه را چندین مران‌‌ 870

His counsellors said, “Do not let (this injustice) go beyond bounds, do not drive the steed of obstinacy so far.”

ناصحان را دست بست و بند کرد ** ظلم را پیوند در پیوند کرد

He handcuffed the counsellors and confined them, he committed one injustice after another.

بانگ آمد کار چون اینجا رسید ** پای دار ای سگ که قهر ما رسید

When the matter reached this pass, a shout came—“Hold thy foot (stop), O cur! For Our vengeance is come.”

بعد از آن آتش چهل گز بر فروخت ** حلقه گشت و آن جهودان را بسوخت‌‌

After that, the fire blazed up forty ells high, became a ring, and consumed those Jews.

اصل ایشان بود آتش ابتدا ** سوی اصل خویش رفتند انتها

From fire was their origin in the beginning: they went (back) to their origin in the end.

هم ز آتش زاده بودند آن فریق ** جزوها را سوی کل باشد طریق‌‌ 875

That company were born of fire: the way of particulars is towards the universal.

آتشی بودند مومن سوز و بس ** سوخت خود را آتش ایشان چو خس‌‌

They were only a fire to consume the true believers: their fire consumed itself like rubbish.

آن که بوده ست امه الهاویه ** هاویه آمد مر او را زاویه‌‌

He whose mother is Háwiya (Hell-fire)—Háwiya shall become his cell (abode).

مادر فرزند جویان وی است ** اصلها مر فرعها را در پی است‌‌

The mother of the child is (always) seeking it: the fundamentals pursue the derivatives.

آب اندر حوض اگر زندانی است ** باد نشفش می‌‌کند کار کانی است‌‌

If water is imprisoned in a tank, the wind sucks it up, for it (the wind) belongs to the original (source):