اصل ایشان بود آتش ابتدا ** سوی اصل خویش رفتند انتها

From fire was their origin in the beginning: they went (back) to their origin in the end.

هم ز آتش زاده بودند آن فریق ** جزوها را سوی کل باشد طریق‌‌ 875

That company were born of fire: the way of particulars is towards the universal.

آتشی بودند مومن سوز و بس ** سوخت خود را آتش ایشان چو خس‌‌

They were only a fire to consume the true believers: their fire consumed itself like rubbish.

آن که بوده ست امه الهاویه ** هاویه آمد مر او را زاویه‌‌

He whose mother is Háwiya (Hell-fire)—Háwiya shall become his cell (abode).

مادر فرزند جویان وی است ** اصلها مر فرعها را در پی است‌‌

The mother of the child is (always) seeking it: the fundamentals pursue the derivatives.

آب اندر حوض اگر زندانی است ** باد نشفش می‌‌کند کار کانی است‌‌

If water is imprisoned in a tank, the wind sucks it up, for it (the wind) belongs to the original (source):

می‌‌رهاند می‌‌برد تا معدنش ** اندک اندک تا نبینی بردنش‌‌ 880

It sets it free, it wafts it away to its source, little by little, so that you do not see its wafting;

وین نفس جانهای ما را همچنان ** اندک اندک دزدد از حبس جهان‌‌

And our souls likewise this breath (of ours) steals away, little by little, from the prison of the world.

تا إلیه یصعد أطیاب الکلم ** صاعدا منا إلی حیث علم‌‌

The perfumes of our (good) words ascend even unto Him, ascending from us whither God knoweth.

ترتقی أنفاسنا بالمنتقی ** متحفا منا إلی دار البقا

Our breaths soar up with the choice (words), as a gift from us, to the abode of everlastingness;