پس اشارتهای اسرارت دهد ** بار بر دارد ز تو کارت دهد

پس اشارتهای اسرارت دهد ** بار بر دارد ز تو کارت دهد 935

حاملی محمول گرداند ترا ** قابلی مقبول گرداند ترا

قابل امر ویی قایل شوی ** وصل جویی بعد از آن واصل شوی‌‌

سعی شکر نعمتش قدرت بود ** جبر تو انکار آن نعمت بود

شکر قدرت قدرتت افزون کند ** جبر نعمت از کفت بیرون کند

جبر تو خفتن بود در ره مخسب ** تا نبینی آن در و درگه مخسب‌‌ 940

هان مخسب ای جبری بی‌‌اعتبار ** جز به زیر آن درخت میوه‌‌دار

تا که شاخ افشان کند هر لحظه باد ** بر سر خفته بریزد نقل و زاد

جبر و خفتن در میان ره زنان ** مرغ بی‌‌هنگام کی یابد امان‌‌

ور اشارتهاش را بینی زنی ** مرد پنداری و چون بینی زنی‌‌